Sunday, June 23, 2019

သူတို႔အိမ္​မွာ..အပိုင္​း(5+6)


သူတို႔အိမ္မွာ .. (၅)
ထြန္းထြန္းသည္ ထိုသို႔ စုပ္နမ္းရက္ေပးမႈကို ေအာက္ဘက္သို႔ ေလွ်ာခ်ဆင္းလာရင္း၊ အယ္လင္နာ၏ ေအရိုးဘစ္ေဘာင္းဘီ ခါးစည္းေနရာကို လက္ျဖင့္ အမိအရကိုင္ကာ ေအာက္ဘက္သို႔ အလုိက္သင့္ ဆြဲ၍ ခ်ေပးသည္။ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတင္းရင္းကာ (ေျခစြပ္သေဘာမ်ဳိး) အသားႏွင့္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ရွိေနေလေသာ ေအရိုးဘစ္ေဘာင္းဘီသည္ ေအာက္ဘက္သို႔ လိပ္၍က်သည္။ လိပ္က်သြားသည့္ အပိုင္းသည္ အျပင္သို႔ ေပၚထြက္လာသည့္ တင္ပါးသား အပိုင္းကို ၀ိုက္၍ တင္းၾကပ္စြာ တုတ္စည္းထားသလို ျဖစ္ရာ၊ ေပၚထြက္လာေသာ တင္ပါးသားတို႔သည္ တစ္ရစ္၍ ဖုေနၾကသည္။ ထြန္းထြန္း၏ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ပိုင္းမ်ားက ထုိသို႔ တစ္ရစ္ဖုထြက္ေနေလေသာ ဖင္သားအထက္ပိုင္းကို မထိတထိေလး ရြရြဖြဖြ ပြတ္ေပးေနသည္။
ထြန္းထြန္းသည္ ဘိုကျပားမေလး၏ ေအရိုးဘစ္ေဘာင္းဘီ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးကို ဆီးစပ္ေပၚလာရံု အထိသာ ဆြဲခ်သည္။ အဖုတ္ေပၚလာေအာင္ မလုပ္ေသး။ ေပ်ာ့ႏြံ၀င္းမြတ္ေသာ ၀မ္းပ်ဥ္သား ေဖြးေဖြးအုအုႏွင့္ မခုန္းတခုန္း ဆီးစပ္ အထက္ပိုင္းတစ္၀ိုက္ကို ပါးစပ္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရာ၊ အယ္လင္နာတစ္ေယာက္ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထလွ်က္ တအင့္အင့္ တဟင့္ဟင့္ ျဖစ္လာရေလေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း မို႔ေဖာင္း၍ ၾကြတက္လာသည္။
အယ္လင္နာသည္ ေစာက္ပတ္လည္း အရက္ခံရဖူးလွ်က္၊ ထိုသို႔ အျပဳခံရမႈ၏ အရသာထူးကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ေနေလရာ၊ ထြန္းထြန္းက ေပၚလုလုျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ ျပဴးတစ္ထြက္လာေအာင္၊ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲေျဖေလွ်ာ့ခ်လွ်က္ အဖုတ္ကို ကုန္းရက္ေပး စုပ္ေပးေတာ့မည့္ အခ်ိန္ကိုသာ ရင္ဖုိေမာဟိုက္စြာ ေစာင့္လင့္ေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏ စုပ္နမ္းရက္ေပးမႈက ေအာက္ဘက္သို႔ တျဖည္းျဖည္း နိမ့္ဆင္းက်လာရာ ေပါင္ခြၾကား ေစာက္ဖုတ္ဆီတြင္ အဆံုးသတ္လိမ့္မည္ဟု တြက္သည္။
သို႔ေသာ္ ထြန္းထြန္းက ဘိုကျပားမေလး တြက္ဆထားသလိုမ်ဳိး မလုပ္ပါ။ ၀င္းမႊတ္ေသာ ၀မ္းပ်ဥ္သားႏွင့္ ေပ်ာ့အိခုန္းမို႔မို႔ေလး ျဖစ္ေနေလေသာ ဆီးခုန္တို႔ကို တပ်ပ္ပ်ပ္ျမည္ေအာင္ စုပ္နမ္းေပးၿပီးေနာက္ အေပၚသို႔ ရုတ္တရက္ ျပန္တက္သည္။ ေကာင္မေလး၏ ညာဘက္ႏို႔အံုႀကီးကို ပါးစပ္ဟကာ ငံု၍ စုပ္သည္။ ပါးစပ္ထဲ ၀င္ေနေသာ ႏို႔အံုတစ္၀က္ခန္႔ကို အားရပါးရ စုပ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာျဖင့္ ထိုးရက္သည္။
“အား ပါး ပါး .. အား .. အုိ အို .. ထြန္းရယ္ .. ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲကြယ္ .. ဟင္း ..ဟင္း .. ဟင္း ..“
ဘိုကျပားမေလး လူးလြန္႔လႈပ္ခါသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ညာဘက္ႏို႔အံုႀကီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ငံု၊ ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာျဖင့္အျပတ္ရက္ေပးေနရင္းမွ၊ ေကာင္မေလး၏ ေျပေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ျဖစ္ေနသည့္ ေအရိုးဘစ္ေဘာင္းဘီေလး၏ ခြၾကားထဲသို႔ လက္၀ါးကို အေပၚလွန္ကာ ထိုးသြင္း၍ ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္ ထိုးႏိႈက္ပြတ္ေပးသည္။
“အား … အား .. ဟင့္ .. ဟင့္ .. အို .. အို .. ဟင့္ .. ဟင့္ ..“
အယ္လင္နာ ေခါင္းေမာ့ကာ ခါးေကာ့လွ်က္၊ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပင္ ခပ္ကြကြလုပ္ေပးသည္။ ထိုးႏိႈက္လိုက္ေသာ ထြန္းထြန္း၏ ပက္လက္လွန္လက္၀ါးသည္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုကေလး၏ ေအာက္သို႔ပါ တိုး၀င္ေရာက္ရွိသြားရာ၊ မို႔ေဖာင္းလွ်က္ အရည္ၾကည္မ်ား ရႊန္းစိုေနေလသည့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပကတိအတိုင္း အုပ္ကိုင္မိသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း လက္ညိႈးျဖင့္ထုိးကာ ပြတ္ဆြဲလွ်က္၊ ေစာက္စိကိုလည္း ကိုင္တြယ္ ကလိေပးျပန္သည္။ 
ထို႔အျပင္ ညာဘက္ႏို႔အံုမွ ဖယ္ခြာကာ၊ ဘယ္ဘက္ႏို႔အံုကို ရႊတ္ကနဲ တစ္ခ်က္နမ္းကာ ႏို႔သီးေခါင္းကို ျပြတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ စို႔ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ၀မ္းပ်ဥ္သားႏွင့္ ဆီးစပ္တေလွ်ာက္၊ ပါးစပ္ျဖင့္ ထိစုပ္၊ လွ်ာျဖင့္ ထိုးရက္၊ ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဖိနမ္းရင္း ေအာက္ဘက္သို႔ ေလွ်ာဆင္းလာသည္။ လက္ႏွစ္ဘက္ကလည္း တင္ပါးသား အိအိႀကီး အထက္ပိုင္း ထက္၀က္ခန္႔ တစ္၍ ေပၚေနေလၿပီ ျဖစ္ေသာ မလံု႔တလံု ေအရိုးဘစ္ ေဘာင္းဘီေလးႏွင့္တကြ၊ အတြင္းခံပင္တီပါ ေရာလွ်က္ ေအာက္သို႔ဖိ၍ ဆြဲခြ်တ္သည္။ ေဘာင္းဘီမ်ား ေျပေလွ်ာက်လွ်က္၊ ဒူးဆစ္ဆီလိပ္ဆင္း ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ အယ္လင္နာ၏ ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္လည္း အထင္းသား ေပၚလာသည္။
အယ္လင္နာသည္ ေစာက္ေမႊးေတာ့ အေတာ္မ်ားသည္။ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ေနခဲ့စဥ္က ေစာက္ေမႊးမ်ားကို ေျပာင္စင္ေအာင္ ရိတ္ထားခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သည့္ အခါတြင္မူ ေစာက္ေမႊး မရိတ္ျဖစ္ခဲ့သည့္အတြက္၊ သည္မွ် အေမႊးထူထပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အသက္ ၁၈ႏွစ္ ျပည့္ခါစ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိသူကေလးမို႔၊ ေစာက္ေမႊးတို႔သည္ ထူထပ္ေသာ္လည္း ၾကမ္းတမ္းျခင္းေတာ့ မရွိ။ ႏူးႏူးည့ံညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ကေလးမ်ားသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ အဖုတ္ကို သန္႔စင္စြာ ေဆးေၾကာျပဳစုထားေလ့ ရွိသူေလး ျဖစ္သည့္အတြက္လည္း၊ အဖုတ္နံ႔သည္ (အခ်ဳိ့ ညစ္ပတ္ေသာ မိန္းမမ်ားလုိ) နံေစာ္ျခင္း မရွိ။ ေမႊးေတးေတး သင္းတင္းတင္းပင္ ရွိေနသည္။
ဤအဖုတ္နံ႔ သင္းျပန္႔ျပန္႔ေလးကို ႏွာ၀တြင္ ရွဴမိေတာ့၊ ထြန္းထြန္း၏ ရမက္ေဇာတို႔ကလည္း ထန္၍လာသည္။ မူလက ထြန္းထြန္းသည္ ဘိုကျပားမေလး၏ စိတ္ဆႏၵမ်ားကို အႏိုးၾကြဆံုး ႏိုးၾကြေအာင္ ဆြေပးလွ်က္၊ မိန္းကေလး ကိုယ္တိုင္က ေစာက္ဖုတ္ကိုရက္ေပး၊ တက္လိုးေပးဖို႔ ဖြင့္ဟေျပာသည္အထိ ျပဳရန္ စိတ္ကူးထားသည္။ အယ္လင္နာကိုယ္တိုင္ ငမ္းငမ္းတက္၊ အာသာျပင္းျပင္းႏွင့္ ေျပာေသာအခါက်မွ ေစာက္ပတ္ကို ေကာင္းေကာင္းရက္ေပးလွ်က္ ပို၍ထေအာင္လုပ္ၿပီးမွ တက္လိုးဖို႔ ႀကံထားသည္။
သို႔ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္န႔ံသင္းျပန္႔ျပန္႔ေလးကို ရွဴရိႈက္မိေလရာ၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေဇာထန္၍ ထိုေစာက္ပတ္ ေမႊးေတးေတးေလးကို ကုန္းရက္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒူးဆစ္အထိေလွ်ာက်ေနေလၿပီျဖစ္ေသာ ေအရိုးဘစ္ေဘာင္းဘီႏွင့္ အတြင္းခံပင္တီေဘာင္းဘီတို႔ကို လံုး၀ကြ်တ္သြားေအာင္ ခပ္သြက္သြက္ ခြ်တ္ပစ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ အ၀တ္အစားဆို၍ တစ္ခုတစ္ေလမွ်ပင္ မက်န္ေတာ့ပဲ၊ လံုး၀ဗလာက်င္းသြားေလေသာ အယ္လင္နာကို ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ခံတင္ေဘးနားရွိ သားေရဖံုး စတီးဖရိန္ေခါက္ကုလားထိုင္ေပၚ ဆြဲ၍တင္သည္။
“ေပါင္တန္ႀကီး ႏွစ္ခုကို လက္တန္းေတြေပၚ ခြတင္ၿပီး က်က်နန ကားေပးထားစမ္း အယ္လင္နာ ..“
ပါးစပ္မွလည္း ေျပာဆိုေစခိုင္းသည္။
ကာမစပ္ယွက္မႈ အေတြ႔အႀကံဳေကာင္းစြာ ရွိေနလွ်က္၊ ယခုလတ္တေလာလည္း ရမက္ေဇာေတြ ထန္ျပင္းေနေသာ အယ္လင္နာကလည္း လံုး၀ ရွက္ရြံ ႔ေနာက္တန္႔ျခင္းမရွိ။ ထြန္းထြန္း ေစခိုင္းသည့္အတိုင္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လုပ္ေပးသည္။ ထိုင္ခုန္လက္တန္းႏွစ္ခုေပၚသို႔ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္း ခြတင္ကာ ကားေပးေသာအခါ၊ ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္လည္း ၿပဲအာလွ်က္ အထင္းသားႀကီး ေပၚလာသည္။
“တက္ခ်ေတာ့မလို႔လား ဟင္ ..“
ထြန္းထြန္းေနခိုင္းသည့္ အေနအထားအတိုင္း တေသြမတိမ္းေနေပးၿပီးေနာက္ အယ္လင္နာက မ်က္ေတာင္ေမွးစင္းကာ ခပ္ညဳညဳကေလး ၾကည့္ၿပီး မူတူတူေလသံေလးႏွင့္ ေျပာ၏။
“ဟင့္အင္း .. ေစာက္ပတ္ကို ရက္ေပးအုန္းမယ္ေလ …“
“အိုး .. ၀မ္ဒါးဖူးလ္ ..“
အဖုတ္အရက္ခံခ်င္ေနေလေသာ အယ္လင္နာ သေဘာက်ကာ၊ ဘ၀င္ခိုက္သြားေသာေၾကာင့္ “သိပ္ေကာင္းတာပဲ“ ဟု အဂၤလိပ္လိုပင္ ေရရြတ္ေျပာလိုက္မိသည္။
ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာ ေပါင္တန္ႀကီးေတြ ကားလွ်က္ တက္ထုိင္ေနေသာ စတီးဖရိန္ေခါက္ကုလားထုိင္၏ ေအာက္တြင္ ဒူးေထာက္ခ်ၿပီး၊ ေကာင္မေလး၏ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ကိုကုန္း၍ ရက္ေလေတာ့သည္။ အဖုတ္ရက္ခံမႈတြင္ အထာကြ်မ္းေနေသာ အယ္လင္နာသည္ ဘယ္ဘက္လက္ေခ်ာင္း သြယ္သြယ္ေပ်ာင္းေပ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ညာဘက္ႏႈတ္ခမ္းကို အသာဆြဲဟ၍ ၿဖဲေပးသည္။ သည္အခါ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ၿပဲအာကာ၊ အတြင္းသား နီရဲရဲမ်ား ေပၚလာေလရာ၊ ထြန္းထြန္းက လွ်ာျဖင့္အျပားလိုက္ ကပ္ကာ အားရပါးရ ရက္ေပးလိုက္ေလရာ  ပ်ပ္ကနဲ ပ်ပ္ကနဲ အသံေလးမ်ားပင္ ေပၚသြားေလ၏။
“အား ဟား ဟား .. ေကာင္းလွခ်ည္လား ထြန္းရဲ ႔….ရက္ပါ .. အိုင့္ေစာက္ပတ္ကို ေကာင္းေကာင္းရက္ေပးစမ္းပါ …အားပါးပါး ရွီး .. ထြန္းရယ္ .. အဖုတ္ရက္ေတာ္လွခ်ည္လား ဟင့္ .. ဟင့္ .. ဟင့္ ..“
အယ္လင္နာသည္ ပါးစပ္မွ ေရရြတ္ျမည္တမ္းရင္း၊ ထြန္းထြန္း၏ ေခါင္းေနာက္ေစ့ဘက္ကို ညာလက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ၊ ဆံပင္တိုတိုေလးမ်ားကို အသာပြတ္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို အစုန္အဆန္ ရက္ေပးလိုက္၊ လွ်ာကို ေဘးဘယ္ညာ လႈပ္ရွားကစားလိုက္ႏွင့္ က်က်နန ရက္ေပးေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေစာက္ေစ့ဆီကိုကား အေရာက္မလွမ္းေသး။ တမင္ပင္ ခ်န္ထားသည္။ မိန္းမ၏ ကာမရမက္ေဇာတြင္ ေစာက္ေစ့က တကယ့္အခရာ ျဖစ္ေလရာ၊ အယ္လင္နာမွာ ေစာက္ေစ့သည္အတိုင္း လြတ္ေနမႈေၾကာင့္ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ႀကိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ရွိေလေသာေၾကာင့္၊ မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ပါးစပ္မွ ဖြင့္ဟေျပာရေလေတာ့သည္။
“အေစ့ကိုပါ ရက္ေပးပါအုန္း ထြန္းရဲ ႔ .. အိုင့္ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာနဲ႔ ထိုးေကာ္ရက္ေပးစမ္းပါ … ဟင္း .. ဟင္း .. ဟင္း …“
“ေစာက္ေစ့ကို ေကာင္းေကာင္း ရက္ေပးမယ္ .. တို႔လီးကို စုပ္ေပးမလား ..“
ထြန္းထြန္းက ေစာက္ပတ္ရက္ေပးေနရာမွ ေခါင္းေထာင္ကာ အယ္လင္နာကို ေမာ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာသည္။ အယ္လင္နာ လီးစုပ္ေပးေစရန္အတြက္ အကြက္ဖန္ကာ ေမးျခင္းျဖစ္သည္။
သူတို႔အိမ္မွာ .. (၆)
အယ္လင္နာမွာ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ကာမမႈကိစၥမ်ား၌ အေတြ႔အႀကံဳစံုခဲ့ေပရာ လီးကိုလည္း စုပ္ဖူးသည္။ ၿပီးေတာ့ လီးစုပ္ရသည့္အရသာကိုလည္း သေဘာက်ေနခဲ့သည္။ သူမအတြက္ လီးစုပ္ရသည္မွာ ရွက္ရြံ ႔စရာကိစၥ မဟုတ္ေတာ့။ ထြန္းထြန္းက ယခုလို ေျပာဆိုျခင္း မျပဳလွ်င္ပင္ အယ္လင္နာက ထြန္းထြန္း၏ လီးကိုေတာ့ စုပ္ေပးေတာ့မွာ ဧကန္။ ထြန္းထြန္းက ယခုလိုေျပာလာေတာ့ ပိုအဆင္ေခ်ာသြားသည္။
“အို .. စုပ္ေပးမွာေပါ့ .. ယူ႔လီးႀကီးကို အိုင့္ပါးစပ္နဲ႔ ငံုၿပီး အားရပါးရကို စုပ္ေပးမွာ .. အမေလးေလး .. အား ပါး .. ရွီး ..“
အယ္လင္နာ၏ စကားအဆံုးတြင္ ထြန္းထြန္းက ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာျဖင့္ကုန္း၍ ထိုးကေလာ္ေပးလိုက္ရာ အယ္လင္နာတစ္ေယာက္ ေကာ့ပ်ံလူးလြန္႔သြားရေလသည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာႏွင့္ထိုးကေလာ္ရက္သည္သာ မဟုတ္။ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ေစာက္ေစ့ကို ထိကပ္ပြတ္ဆြေနရင္း၊ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းႏွင့္ စပ္ယွက္ရာ ေစာက္ေခါင္း၀ကို လွ်ာႏွင့္ ထိကပ္ရက္ေပးတာမ်ဳိးပါ လုပ္၏။ 
အယ္လင္နာ၏ စိတ္ေတြပိုလႈပ္ရွားလာသည္။ အထူးသျဖင့္ လီးစုပ္ခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ပိုျပင္းျပလာသည္။ ထို႔ျပင္ မိမိက ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ေနၿပီး ထြန္းထြန္းက အကၤ် ီေတြ၊ ေဘာင္းဘီေတြ အကုန္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု၀တ္လွ်က္သား ရွိေနေသးသည္ကိုလည္း မေက်နပ္သလို ျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္း၏ အ၀တ္အစားေတြ ခြ်တ္ပစ္ကာ လီးစုပ္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္သည္။
ထြန္းထြန္း၏ ရွပ္အကၤ် ီကို အတင္းဆြဲခြ်တ္သည္။ ထြန္းထြန္းသည္ ေစာက္ဖုတ္ရက္ေပးေနရင္းမွ ကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ၾကြ၍ တစ္မ်ဳိး၊ လက္မ်ားကို ဆန္႔ေပး၍ တစ္နည္း၊ မိမိ၏ ရွပ္အကၤ် ီ ခြ်တ္ရအဆင္ေခ်ာေစေအာင္ ကူညီေပး၏။ ထြန္းထြန္းသည္ စြပ္က်ယ္မခံပဲ အကၤ် ီသာ တစ္ထပ္တည္း ၀တ္ထားေလရာ၊ အကၤ် ီကြ်တ္သည္ႏွင့္ ကိုယ္အထက္ပိုင္း ဗလာက်င္းသြားသည္။ 
အေပၚပိုင္းမွ အကၤ် ီကြ်တ္သြားၿပီးေသာအခါ ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာ၏ ေစာက္ဖုတ္အား ရက္ေပးစုပ္နမ္းေပးေနမႈကို တစ္စခန္း ရပ္နား လက္စသတ္လိုက္သည္။ ဒူးေထာက္ရက္သား ရွိေနရာမွ ကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ဆန္႔တန္းကာ၊ အယ္လင္နာ၏ ဘယ္ဘက္ႏို႔အံုႀကီးေပၚမွ ေကာ့ေထာင္တက္ေနေလေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ငံုကာ အသာစို႔ေပးသည္။ အယ္လင္နာမွာလည္း မိမိက ထြန္းထြန္း၏ လီးကိုစုပ္ေပးရဖို႔ အလွည့္ေရာက္ၿပီကို နားလည္သည့္အတိုင္း ထုိင္ခုန္လက္တန္းေပၚခြတင္ထားသည့္ ေပါင္တန္ႀကီးႏွစ္ခုကိုလည္း ေအာက္သို႔ျပန္ခ်သည္။
ထြန္းထြန္းမွာ အယ္လင္နာ၏ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ ဒူးေထာက္လွ်က္ မထတထ၊ မကုန္းတကုန္း အေနအထားမ်ဳိး ရွိေနရာ၊ သူ၏ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ မတ္ေတာင္ကာ ဖုဖုထစ္ထစ္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးသည္ ၊ အယ္လင္နာ၏ က်က်နန ရက္ေပးစုပ္ေပးထား၍ တံေတြးႏွင့္ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိုစြတ္ကာ မို႔ေဖာင္း၍ ေနေလေသာ ေစာက္ဖုတ္ကို ေတ့မိသည္။ ေထာက္မိသည္။ ေဘာင္းဘီၾကားခံေနသည့္တိုင္၊ အယ္လင္နာအဖို႔ လီးတန္ႀကီး၏ အမာအေၾကာ၊ အထိအေတြ႔ကို ခံစားရသည္။ အေတာ္ႀကီးထြားကာ ေတာင့္သန္သည့္ လီးေခ်ာင္းႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ခန္႔မွန္းမိသည္။
ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာ၏ ညာဘက္ႏို႔သီးကို ေျပာင္း၍စို႔ေပးျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ အယ္လင္နာကို အသာသိုင္းဖက္ကာ ရင္ညြန္႔အထက္ပိုင္း၊ လည္ပင္းတို႔ကို တစစတက္လွမ္းကာ နမ္းရင္းထရပ္သည္။ အယ္လင္နာကိုလည္း ဆြဲထူေပးသည္။ ထြန္းထြန္းႏွင့္ အယ္လင္နာတို႔ ႏွစ္ေယာက္ စတီးဖရိန္ ထိုင္ခုန္ေဘးနားတြင္ မတ္တပ္ရပ္မိသြားၾကၿပီ။ 
ထြန္းထြန္းက အယ္လင္နာ၏ လည္ဂုတ္ကို အျပတ္စုပ္နမ္းေနသည္။ အယ္လင္နာမွာ ထြန္းထြန္း၏ ေက်ာျပင္အထက္ပိုင္းကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အသာသိုင္းဖက္ထားရင္း ေခါင္းေလးေမာ့လွ်က္၊ မ်က္ေတာင္ေတြ ေမွးစင္းကာ ပါးစပ္မွလည္း တဟင္းဟင္းႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏ လက္မ်ားကမူ ဘိုကျပားမေလး၏ ကားကားအိအိ ဖင္ဆံုႀကီးကို အားရပါးရပင္ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညွစ္ ပြတ္သပ္၍ ေနေလသည္။
ခဏအၾကာတြင္ ထြန္းထြန္းသည္ အယ္လင္နာကို စုပ္နမ္းေပးေနမႈကို ရပ္သည္။ ဖက္ေပြ႔ထားသည္ကိုလည္း လႊတ္ကာ လူခ်င္း အနည္းငယ္ခြာလိုက္သည္။ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိသင့္သေလာက္ ရွိထားေသာ အယ္လင္နာသည္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ အထာေပါက္သည္။ ထြန္းထြန္းက ေပြ႔ဖက္ထားမႈ ေျဖေလွ်ာ့လႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ အယ္လင္္နာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ေျခရင္းတြင္ ဒူးေထာက္၍ ထုိင္သည္။ ဒူးေခါင္းႏွစ္ဘက္ကို ၾကမ္းခင္းေကာ္ေဇာေပၚခ်ေထာက္ကာ ေပါင္လံုးႀကီးကိုေတာ့ ဆန္႔၍ထားသည္။ ဤအခါ အယ္လင္နာ၏ မ်က္ႏွာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ၀မ္းဗိုက္ႏွင့္ တည့္တည့္ရွိ၍ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး ဘလာက်င္းေနေလသည္မို႔ အယ္လင္နာ၏ တင္ပါးဆံုလံုးလံုးအိအိ၊ ေက်ာ့ရွင္းေျပပ်စ္ေသာ ေနာက္ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေပါင္တန္ႀကီးတို႔ကို သည္ဘက္အိပ္ခန္းေလးထဲမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ျမင္ေနရသည္။
အယ္လင္နာ၏ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကလည္း ေဖြးအုလွပတင္းရင္းလွေပရာ၊ ၾကည့္ေနၾကသူ ဆိုင္းေနာင္ႏွင့္ က်င္က်င္ယုတို႔မွာ မိန္းမခ်င္းျဖစ္ေစကာမူ၊ အယ္လင္နာ၏ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အျပတ္ခိုက္၍ေနၾကသည္။ က်င္က်င္ယုကမူ ထြန္းထြန္း၏ လီးတန္ႀကီး မည္မွ်ႀကီး၍ အယ္လင္နာ လီးစုပ္ေပးလွ်င္ ဘယ္လိုမ်ား ရွိေလမည္နည္းဟု ေတြးကာ ရင္ဒိန္းဒိန္းခုန္ေနသည္။ ဆိုင္းေနာင္မွာမူ ထြန္းထြန္းႏွင့္ျဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီးသူမို႔ လီးကိုျမင္ဖူးရံုမက၊ စုပ္ေပးဖူး၊ အလိုးလည္း ခံဖူးခဲ့ၿပီးၿပီမို႔၊ က်င္က်င္ယုေလာက္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အတိုင္းအတာ ျမင့္မားျခင္း မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ သူ႔အထာႏွင့္သူေတာ့ ရမက္ေဇာထေနေပရာ၊ က်င္က်င္ယု၏ ေပါင္ခြၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္ကို လွမ္း၍ ႏိႈက္ကိုင္သည္။
တစ္ဘက္အိပ္ခန္းႀကီးထဲတြင္မူ ဘိုကျပားမေလး အယ္လင္နာသည္ ထြန္းထြန္း၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီကို လက္ကေလးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ညွပ္ကိုင္ကာ ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္းကမူ အယ္လင္နာ၏ ဆံေထာက္ပံု တိုနံ႔နံ႔ဂုတ္ေထာက္ ဆံပင္ကေလးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူလိုက္၊ ပြတ္ေပးလိုက္ႏွင့္ ကစား၍ေနသည္။ သည္လိုေခါင္းကိုကိုင္၊ ဆံပင္ကိုဆြဲမ၊ ပြတ္သတ္ကစားေနမႈသည္ အျပဳခံရသူ အယ္လင္နာ၊ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကေသာ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္တို႔ကို စိတ္လႈပ္ရွားေစရံုမက၊ ထြန္းထြန္းအတြက္လည္း တစ္မူထူးျခားေသာ အရသာႏွင့္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို ရရွိခံစားရေစေလသည္။
အယ္လင္နာက တျဖည္းျဖည္းဆြဲခ်ေလရာ၊ ထြန္းထြန္း၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီေအာက္သို႔ တစစေလွ်ာက်သည္။ ထြန္းထြန္း၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုပါ ေဘာင္းဘီရွည္ႏွင့္ အတူေရာ၍ ဆြဲခ်ျခင္းျဖစ္ရာ၊ ေဘာင္းဘီေအာက္သို႔ ေလွ်ာက်သြားေလသည္ႏွင့္ ထြန္းထြန္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးက အထင္းသား ဘြားကနဲေပၚထြက္၍လာေလေတာ့သည္။ 
ထြန္းထြန္း၏ လီးတန္ႀကီးသည္ ယခုအခါတြင္ ရွစ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္၊ ကိုးလက္မေလာက္ နီးနီးပင္ ရွည္လ်ားကာ၊ လံုးပတ္ကလည္း က်ပ္လံုးေလာက္တုတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးလွ်က္ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးထြားေနသည့္ လူပ်ဳိေပါက္အရြယ္တြင္၊ ဆိုင္းေနာင္ကို ေကာင္းေကာင္းလိုးရကာ “မ“ဓါတ္ အဆီအႏွစ္မ်ား ထိေတြ႔လိမ္းက်န္ေနေလသည္မို႔၊ ထြန္းထြန္းသည္ လူေကာင္ထြားလာသည္ႏွင့္အမွ် လီးကပို၍ ထြက္ကာ ရွည္လာျခင္းပင္။ 
အယ္လင္နာမွ ထြန္းထြန္း၏ ေဘာင္းဘီကို ေျခက်င္း၀တ္နားသို႔ အေရာက္ထိဆြဲခ်ခြ်တ္ယူေနသည့္အတြက္၊ ဆန္႔ထားေသာ ေပါင္တန္မ်ား ေကြးညႊတ္ကာ ေျခဖေနာင့္ႏွစ္ဘက္အေပၚ တင္ပါးႀကီးထိကပ္မိေအာင္ ထိုင္ခ်သည့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေပရာ၊ သူမ၏ မ်က္ႏွာသည္ ထြန္းထြန္း၏ ေပါင္ခြၾကားႏွင့္တန္း၍ ေနသည္။ ထြန္းထြန္း၏ ေထာင္ေနေလၿပီျဖစ္ေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္၊ အယ္လင္နာ၏ မ်က္ႏွာနားတြင္ တယမ္းယမ္းျဖစ္၍ေနသည္။ အယ္လင္နာသည္ မူလက ထြန္းထြန္း၏ ေဘာင္းဘီကို လံုး၀ကြ်တ္သြားေအာင္ ခြ်တ္ခ်လွ်က္၊ ေကာင္ေလးကို လံုး၀ကိုယ္လံုးတီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ၊ လီးကို က်က်နန စုပ္ေပးမည္ဟု စိတ္ကူးရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာနားတြင္ တလႈပ္လႈပ္ တေငါ့ေငါ့ျဖစ္ေနေလေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ျမင္ရသည့္အျပင္၊ လီးႏွင့္ ႏွာေခါင္း၀ အေတာ္နီးကပ္ေနသည့္အတြက္ လီး၏ရနံ႔ကိုလည္း အျပတ္ရွဴမိေလရာ အခ်ိန္ဆိုင္းမေနလိုေတာ့။
ထို႔ေၾကာင့္ အသာေခါင္းေမာ့ကာ ကုန္းထၿပီး ထြန္းထြန္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပါးစပ္ႏွင့္ ငံုကာ၊ အားရပါးရပင္ စုပ္လုိက္ေလေတာ့သည္။
“အား ပါး ရွီး .. ဟင္း .. ဟင္း .. ဟင္း …“
ထြန္းထြန္းသည္ အံႀကိတ္ကာ ညည္းညဴျမည္တမ္းရင္း အယ္လင္နာ၏ ေခါင္းမွဆံပင္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူေဆာ့ကစားသည္။
သည္ဘက္အိပ္ခန္းေလးထဲမွာေတာ့ …..
========================================

No comments:

Post a Comment