ကို​ေမာင္​

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ခုနစ္ေထြ တီးေဟာက္စ္ ဆိုလ်င္ သားသားနားနားႏွင့္ အေကာင္းဆုံးဆိုင္ဟု လူသိမ်ားသည္..။ ပိုင္ရွင္မွာ ဦးျမေမာင္ ႏွင့္ ေဒၚသန္း တို႕ျဖစ္ၿပီး သမီး ခ်ဳိမာဆိုေသာ အပ်ဳိမေလး သာရွိသည္..။
ကေလးစိတ္မကုန္ေသးေသာ အပ်ဳိမေလး ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလး အရြယ္ပင္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ပြင့္ဆိုတဲ႕ အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးမႈေၾကာင့္ ထိုဆိုင္တြင္ Casher ဟုေခၚေသာ ေငြသိမ္းေကာင္တာ ထိုင္ရေသာ အလုပ္ကို ရရွိသည္..။ ဆိုင္အိပ္ဆိုင္စား ႏွင့္ မပူမပင္ ေနရ၏..။
ေမာင္ေမာင္က အေျပာအဆို မြန္ရည္ ေျပျပစ္မႈ ၊ အေနအထိုင္ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ႕မႈ ၊ သစၥာရွိမႈ တို႕ေၾကာင့္ သူ႕အလုပ္ရွင္က ခ်စ္ခင္သနားၾကသည္..။ မိသားစုပမာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ၾကသည္..။ ခ်ဳိမာေလးမွာလည္း တစ္ေကာင္ၾကြက္မို႕ ေမာင္ေမာင္အား အစ္ကိုရင္းတစ္ေယာက္ပမာ ခ်စ္ခင္၏..။ ႏြဲ႕ဆိုး ဆိုးတတ္၏..။ ခ်ဳိမာစိတ္ႀကိဳက္ မွန္သမွ် ေမာင္ေမာင္ကလည္း အလိုလိုက္သည္..။
အေဖအေမမ်ား မအားေသာအခါ၌ ေမာင္ေမာင္ကပင္ ရုပ္ရွင္ လုိက္ပို႕ရသည္..။ မိဘမ်ားကလည္း ေမာင္ေမာင္၏ အေနအထိုင္ကို ၾကည္႕ၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိၾကသည္..။ စီးပြားေရးတစ္ဖက္ႏွင့္ မအားလပ္ျခင္းကသာ မ်ား၇ာ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမို႕ အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ စရာမ်ားကို သူတို႕ကိုယ္စား ေမာင္ေမာင္ကပင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနရသည္..။
ယခုႏွစ္မွာ - တန္းဝင္ေျဖရမည္မို႕ သူမ မသိေသာ စာမ်ားအား က်ဴရွင္ မတက္ေစပဲ ေမာင္ေမာင္ကပင္ သင္ျပေပးေနသည္..။ တခါတရံ ေထြရာေလးပါး စကားစျမည္တို႕ ေျပာၾကား ၾကေလ႕ ရိွသည္..။ တခါတေလ သူမ သိျမင္သည္႕ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေမးသင့္သည္ မေမးသင့္သည္ မတြက္ပဲ ေမာင္ေမာင္အား သိခ်င္တာ မွန္သမွ် ေမးျမန္းရာ ေျဖရခက္သည္႕ ေမးခြန္းမ်ား ျဖစ္ေနတတ္သည္..။ တခါက ႏိုင္ငံျခားရုပ္ရွင္ကား ၾကည္႕ၿပီး အျပန္ မင္းသားက မင္းသမီး ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းစုပ္ျခင္းကို ….

``ကိုေမာင္ ..အဲဒါ ဘာလုပ္ၾကတာလဲ ဟင္..သူတို႕မို႕ မရြံတယ္ေနာ္..ဘာမ်ား ေကာင္းမွန္းလဲ မသိဘူး..ကိုေမာင္ေရာ သိလား ဟင္….``

``ဟာ…ဒီေကာင္မေလး ေပါက္တတ္ကရေတြ …နင္နားမလည္ရင္ နားမလည္သလိုေန…ေလွ်ာက္မေမးနဲ႕…..``

``ဒီက..မသိလို႕…..ဥစၥာ….``

သူမေမးျမန္းျခင္းကို ေမာင္ေမာင္က ေကာင္းေကာင္းမေျဖလ်င္လည္း စိတ္ေကာက္တတ္သည္..။ ဂြေတာ့ က်သည္..။ လူႀကီးစိတ္ မဟုတ္ေသးေတာ့ ဒုကၡေတြေတာ့ မ်ားကုန္ၾကလိမ္႕မည္…။
ရဲရဲတင္းတင္း ဆက္ဆံမႈမွာ ေမာင္ေမာင့္အေပၚ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တန္ရာသည္..။ သည္လိုျဖင့္ ေနလာခဲ႕ရာ ရက္တို႕လည္း တေရြ႕ေရြ႕ႏွင့္ ကုန္ဆုံးလာၾကသည္..။ ခ်ဳိမာမွာ တစ္ေန႕တျခား မိန္းမႀကီး သ႑ာန္မ်ား ပုံေပၚလာ၍ ႏို႕ေလးမ်ားမွာလည္း ကေလး လက္သီးဆုပ္သာသာခန္႕ ရွိလာၿပီ..။ တင္သားေလးမ်ားမွာလည္း နိမ္႕တုံျမင့္တုံ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ ခ်စ္စရာေလး ျဖစ္လာသည္..။ ခ်ဳိမာသည္ ခႏၶကိုယ္ ေျပာင္းလဲမႈ ရွိလာေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင့္အေပၚ ဆက္ဆံရာတြင္မူ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိပဲ ခါတိုင္းလို ပူးပူးကပ္ကပ္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ ေနတတ္သည္..။ သူမအဖို႕ မည္သို႕မွ် မထူးျခားေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင္၏ စိတ္ေတြမွာ မသိမသာ တုန္လႈပ္ ေဖာက္ျပန္လာေနသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္..။ တခါတရံ ဒီေကာင္မေလး …ငါ႕မ်ား ဟိုဒင္းျဖစ္ေနေရာ့လား…ဟု ေအာက္ေမ႕မိသည္..။ ထိုအခါမ်ားတြင္ ေမာင္ေမာင့္ အၾကည္႕မ်ားက စူးစူးရဲရဲ ႏိုင္လွေပရာ….

``ကိုေမာင္ သူမ်ားကို ဘာလို႕…အဲ႕လိုႀကီး စိုက္ၾကည္႕ေနတာလဲ…..``

``လွလို႕..ေပါ႕….``

``ဟင္း…ေနာ္..ဒါပဲ…..``

ထိုအခါမ်ားတြင္ ခ်ဳိမာမွာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ ခ်စ္စရာဟန္ကေလးျဖစ္ကာ ပိုၾကည္႕ေကာင္းေနသည္..။

``တကယ္ေျပာတာ ခ်ဳိမာရဲ႕ ..၊ ခ်ဳိမာလွတာက လက္ေလးေတြက အစလွတာ…``

ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုင္ၾကည္႕သည္..။ မႏူးမနပ္ အရြယ္ေလးမ်ားအား သည္လိုပဲ စ၍ ပ်ဳိးေထာင္ၾကမွန္း ေမာင္ေမာင္ နားလည္သျဖင့္ လက္ေတြ႕ က်င့္ၾကည္႕ေနသည္..။ အဆစ္အျမစ္…ေျပျပစ္လြန္းလွ၇ကား ဖေယာင္းတိုင္သား က်ေနေအာင္ ေခ်ာမြတ္ႏူးညံ႕လွသည္….။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္တြယ္စမ္းသပ္ေနေသာ ေမာင္ေမာင္အား ခ်ဳိမာသည္ မ်က္နက္ကေလး ကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ၾကည္႕ေနသည္..။

``ေနပါအုံး…ကိုေမာင္က ဟိုၾကည္႕ဒီၾကည္႕နဲ႕ လကၡဏာ ၾကည္႕တတ္လို႕လား..၊ ေဟာတတ္ရင္ ေဟာေပးစမ္းပါ….``

``ေဟာတတ္တာေပါ႕…ခ်ဳိမာ..လကၡဏာက ေကာင္းပါတယ္..၊ ဒီတစ္သက္ေတာ့ မဆင္းရဲေတာ့ဘူး…``

စသည္ျဖင့္ ဘာညာကြိကြ ေတြ ေျပာၿပီး…

``ဒါနဲ႕…ခ်ိိဳမာ ရင္ဘတ္မွာ မွဲ႕မရွိဘူးလား….``

``မသိဘူး….ကိုေမာင္ရဲ႕….``

``ရွိရင္ အဲဒါ မိန္းမျမတ္လို႕ ေခၚတယ္…၊ ခ်မ္းသာတတ္တယ္..၊ ဒီလို ဒီလို ေနရာေတြမွာေလ…ေသေသခ်ာခ်ာ ..ရွာၾကည္႕ပါအုံး…``

ေျပာေျပာဆိုဆို ေမာင္ေမာင့္ လက္ညိွဳးႀကီးမ်ားက ခ်ဳိမာ၏ ရင္သားနားတဝိုက္ ေထာက္ျပေနရာ…ခ်ဳိမာမွာ ရင္တုံပန္းတုံ ျဖစ္ေနရသည္..။

``ေနအုံးေနာ္…ကိုေမာင္..ခ်ဳိမာ သြားၾကည္႕အုံးမယ္….``

ဟုေျပာကာ အခန္းထဲသို႕ ဝင္သြားသည္..။

``မေတြ႕ဘူး….ကိုေမာင္ရဲ႕…..``

``ေတြ႕မွာပါ…ေသခ်ာ ရွာၾကည္႕ပါအုံး…တကယ္ပါတယ္ေနာ္…..``

ဟု ေျပာဆိုရင္း ေမာင္ေမာင္သည္ အခန္းထဲသို႕ ဝင္လိုက္သြားရာ အေပၚအက်ႌ က်ယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္၍ ဘရာစီယာအတြင္းမွ ႏို႕ကေလးႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာေနသည္..။

``ေတြ႕လား…..``

``အေမ႕…လန္႕လိုက္တာ ကိုေမာင္ကလည္း….ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး…..``

``ကိုေမာင္ က ေစတနာနဲ႕ ရွာေပးမလို႕….``

ဟုေျပာကာ ခ်ုဳိမာ၏ ရင္သားႏွစ္မႊာၾကား၌ လက္ႏွင့္ ဟိုဒီ ေလွ်ာက္ၾကည္႕ေနသည္..။ ခ်ဳိမာမွာ မွင္သက္မိေနသည္..။ ဖေယာင္းသည္ မီးႏွင့္ ေဝးေနပါက ကိစၥမရွိ..။ မီးႏွင့္ နီးစပ္ပါက ဖေယာင္းမွာ အရည္ေပ်ာ္ရသကဲ႕သို႕ ခ်ဳိမာမွာလည္း ရင္တထိတ္ထိတ္ ခုန္ကာ သာယာမိသလိုလို ရွိလာသည္..။

``ေအးဟ..မေတြ႕ဘူး..၊ ေအာ္….ဒါနဲ႕ တူတယ္….``

ဟု ေျပာကာ ခ်ဳိမာ႕ ႏို႕သီးေလးကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲလိုက္သည္..။ ခ်ဳိမာမွာ အသက္ရွဴမ်ားမွားကာ ပါးစပ္ကေလး ဟ၍ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားပင္ ထသြားရွာသည္..။

``ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…မရွာခ်င္ေတာ့ဘူး…``

``ခ်ဳိမာ့ သေဘာပဲေလ…ငါ႕ညီမက ကေန႕မွ ပိုလွေနတာ…ေဟာဒီပါးကေလးက ေဖာင္းေဖာင္းမို႕မို႕နဲ႕ တကယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းတာ….``

ဟု ေျပာၿပီး သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႕ တအားကုန္ ဖက္နမ္းလိုက္ရာ…။

``ဒါ…ဘာလုပ္တာလည္း…အေမ႕ကို တိုင္ေျပာမွာ….``

``ေဟာဗ်ာ….ကိုယ္႕ညီမမို႕ ခ်စ္လို႕ နမ္းတာပဲ..ဥစၥာ..``

``အို……မရဘူး…မရဘူး တိုင္မွာပဲ….``

ဟုေျပာကာ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ တေဟ႕ေဟ႕ႏွင့္ ေနာက္မွ မမွီမကမ္း လိုက္ဆြဲေသာ္လည္း မမိလိုက္ေခ်…။ သို႕ေသာ္ ေလွကားထိပ္မွေန၍ ေမာင္ေမာင့္ဘက္သို႕ ျပန္လွည္႕ကာ လွ်ာကေလး ထုတ္ေျပာင္ျပသြားသည္..။ ထိုအခါမွ ေမာင္ေမာင္မွာ သက္မခ်ႏိုင္ေတာ့သည္..။ ``လူမွာအေတြ႕ `` ဆိုသကဲ႕သို႕ ခ်ဳိမာ မွာလည္း အေတြ႕ကို မသာယာ မၾကည္ႏူးပဲ မေနႏိုင္ေခ်…။
ေနာက္တစ္ေန႕၌ စာျပေပးေသာအခါ ေမာင္ေမာင္မွာ စားပြဲေအာက္ကေန၍ ေျခေထာက္ခ်င္း ထိလိုက္ ၊ ခ်ဳိမာက ရုန္းကန္ျပလိုက္ႏွင့္ တခါတရံ ခ်ဳိမာ့ ေပါင္တစ္လုံးအား သူ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ညွပ္၍ ထားရာ ခ်ဳိမာမွာ ေမာင္ေမာင့္လက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္ႏွင့္ အေတြ႕အထိတြင္ သာယာေနေတာ့သည္..။ စာဆိုတာ ဘာမွန္း မသိၾကေတာ့..။ မႏူးမနပ္ကေလးအား ေခ်ာ့ျမွဴရန္ အတြက္ ေမာင္ေမာင္မွာ အၾကံထုတ္ရေလၿပီ..။
``ေအာ္…ခ်ဳိမာ..ဟိုတစ္ခါတုန္းက ရုပ္ရွင္ အျပန္မွာ ကိုေမာင့္ကို ေမးတာ ခုေျဖျပမယ္ေလ..``

``ဘာ….လဲ..ဟင္…``

``မင္းသားနဲ႕ မင္းသမီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္တာ သိခ်င္တယ္ဆို..အဲဒါ…ခ်ဳိမာ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထား…ေခါင္းကေလးကို ေမာ့ၿပီး..ႏႈတ္ခမ္းကို အသာေလး စုထား..ေပး…``

ခ်ဳိမာမွာ ေမာင္ေမာင္ေျပာသမွ် လိုက္လုပ္ေပးရွာသည္..။ ေၾကာင္ဘားႀကီး ေမာင္ေမာင္က ခ်ဳိမာ့ကို လွမ္းဖက္၍ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအား နမ္းစုပ္လိုက္ရာ ခ်ဳိမာမွာ ရုန္းကန္ရွာေသာ္လည္း အင္အားခ်င္းမမွ်သျဖင့္ မရုန္းႏိုင္ရွာ..၊ တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ ၿငီးညဴသံျပဳရင္း ေမာင္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ၿငိမ္က်သြားရွာသည္..။

``ကိုေမာင္ သိပ္ဉာဏ္မ်ားတာပဲ…. ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး…သူမ်ား အသက္ရွဴၾကပ္ၿပီး ေမာတာပဲ ရွိတယ္..၊ မေကာင္းပါဘူး…..ဒါနဲ႕… ျပြတ္ခနဲ ျမည္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္တာလဲ…ဟင္…``

``ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ ခ်ဳိမာက ဆတ္ခနဲ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္..၊ အဲဒီမွာ အသံျမည္တာပဲ..၊ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အေပးအယူ မွ်မွ အရသာရွိတာ..၊ စုပ္တဲ႕သူက စုပ္သလို အနမ္းခံရတဲ႕သူကလဲ သင့္ေလ်ာ္သလို တုံ႕ျပန္မွ …ကိုေမာင္က လွ်ာဖ်ားနဲ႕ ကလိရင္ ခ်ဳိမာကလဲ လွ်ာနဲ႕ ျပန္ကလိရတယ္…``

သည္လိုနဲ႕ စာသင္ျခင္းမရွိပဲ ထိုေန႕အဖို႕ နမ္းစုပ္ျခင္း သင္တန္းႏွင့္ သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႕ၾကရာ ခ်ဳိမာ ကိုယ္တိုင္မွာ ေမာင္ေမာင့္အေပၚ အေတြ႕အထိကို တဏွာျဖင့္ တပ္မက္စြဲလန္း ေနေခ်ၿပီ…။ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း တစ္ဆင့္ခ်င္း တက္ရန္ ႀကံစည္စိတ္ကူးေနသည္..။
ခ်ဳိမာကို စာျပရေသာ အခ်ိန္မ်ား၌ ႏွစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ၾကရသည္.။ စာသင္ စာၾကည္႕ၾကျခင္းထက္ ေမာင္ေမာင့္ ရင္ခြင္ထဲ၌ ခ်ဳိမာရွိေနရသည္က သာ မ်ားသည္..။ ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ဘာမွ မသိေတာ့ေသာ ခ်ဳိမာမွာ အေတြ႕ေရယာဥ္ေၾကာမွာ သာယာယစ္မူးေနေတာ့သည္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ မၾကမ္းေၾက တတ္သိေနေသာ္လည္း ခ်ဳိမာမွာ ကေလးစိတ္သာသာႏွင့္ လူႀကီးကိုယ္ ေလး ျဖစ္ေနသျဖင့္ မႏူးမနပ္ကေလးအား ထိုကိစၥ ထိေရာက္ေအာင္ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ ႀကိဳစားေနသည္..။
တစ္ည၌ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ေမာင္ေမာင္ စာၾကည္႕ေနစဥ္ ခ်ဳိမာေရာက္လာကာ ေမာင္ေမာင့္ ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအုံး၍ စာၾကည္႕သည္..။ ႏူးညံ႕ေသာ ဆံပင္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္မ်ားလား မသိ ေမာင္ေမာင္၏ လိင္တံႀကီးမွာ ေထာင္မတ္လာရသည္..။
ခ်ဳိမာ့ ေခါင္းကို ဖယ္ရခက္ ..သိမွာလည္း စိုးရိမ္မိ..၊ ေမာင္ေမာင္ မခုန္စဖူး ရင္ေတြ ခုန္ေနသည္..။ အပ်ဳိစစ္စစ္ကေလး၏ အခ်စ္ဖူးကို ရင္ဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရ ေကာင္းေလမလား ဟုေတြးေတာေနမိသည္..။ ခ်ဳိမာမွာလည္း ရိပ္မိေနသည္..။ ဆတ္ခနဲ အလႈပ္မွာ သိေသာ္လည္း ဆက္အိပ္ၿမဲ အိပ္ေနသည္..။
ေမာင္ေမာင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့..။ ခ်ဳိမာ့ ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ နမ္းရႈံ႕ပစ္ၿပီး ၊သႏ ၱာေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို တအားကုန္ စုပ္နမ္းၿပီး ခ်ဳိမာကလညး္ ေမာင္ေမာင္ သင္ထားသည္႕အတိုင္း တုံ႕ျပန္..အနမ္းမ်ား ေကာင္းေကာင္းေပးတတ္ေနၿပီ….။
ျပြတ္ခနဲ ေနေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ခြာလိုက္..၊ ဖတ္ခနဲ ျပန္ၿပီး နမ္းစုပ္လိုက္နဲ႕ အမ်ဳိးမ်ဳိး တုံ႕ျပန္မႈေလးေတြ ေပးတတ္ေနၿပီ..။ ခ်ဳိမာ့ ဆံစဖ်ားေလးေတြ လည္ပင္းသားႏုႏုေလးေတြကို ႏွာေခါင္းႀကီးက ထိေတြ႕ေနေလၿပီ..။

``အို…အို…..ကိုေမာင္ ယားတယ္..မလုပ္ပါနဲ႕….ေတာ္ပါေတာ့ ဆိုေနမွ…၊ …အို…ၾကည္႕ပါလား.လို႕…ဘာလို႕ သူမ်ား က်ယ္သီးေတြ..ျဖဳတ္ေနရတာလဲ….``

``ခ်ဳိမာကလဲကြာ..ကိုေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆို…၊ ဒါေလးေတာ့ ခြင့္ျပဳပါေနာ္…ဘာမွျဖစ္တာမွ မႈတ္ပဲ…ခ်ဳိမာ့ ႏို႕ေလးေတြကို ကိုင္ၾကည္႕ရုံတင္ ေနာ္…….ေနာ္…``

တအိုအို တအင္အင္ႏွင့္ ၿငီးျငဴျငင္းဆန္ေနရေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင္ သနားမွ ခ်မ္းသာရာ ရမည္႕ ခ်ဳိမာ့ဘဝ…။ ခုၾကည္႕ေလ ေမာင္ေမာင့္ လက္ၾကမ္းႀကီးဟာ ခ်ဳိမာရဲ႕ ႏူးညံ႕တဲ႕ ႏို႕ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ေနပါၿပီ..။ အဦးအထြတ္မို႕ ေမာင္ေမာင္မွာ ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး မကိုင္ရက္….၊ ဖြဖြေလးသာ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။ လက္ဘက္ရည္ၾကမ္း ပုဂံသာသာမွ် သာရွိေသာ ႏို႕အုံေပၚမွ ႏို႕သီးဖ်ားေသးေသးေလးမွာ ေတာင္ထေနသည္..။
အတြင္းမွ ႏို႕အုံေလးမွာ မာမာခဲခဲေလးမို႕ ေခ်လိုက္ပါက ခ်ဳိမာ နာၿပီး လန္႕သြားမွာ စိုးရိမ္ရ၏..။ ခ်ဳိမာ့အေနႏွင့္ ခံစားရသည္မွာ တရွိန္းရွိန္း တဖိန္းဖိန္းႏွင့္ ေကာင္းသလိုလို အူယားသလိုလို ႏွင့္ ခံစားရတာ တစ္မ်ဳိးႀကီးပါ..။ ဒီလိုအရသာမ်ဳိးကို အစ္ကိုေမာင္က ဘာျပဳလို႕မ်ား ေစာေစာက အသိမေပးတာပါလိမ္႕ဟု အျပစ္ျမင္မိေလသည္..။ ခ်ဳိမာ လက္မ်ားမွာ ေမာင္ေမာင့္ လက္ဖ်ံကို ဆုတ္ကိုင္ၿပီး တြန္းဖယ္ မပစ္ရက္ႏိုင္ပဲ ရင္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္..။
သူမက ေကာ့ေပးေတာ့ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးႏွင့္ ခ်ဳိမာ့ ေခါင္းႏွင့္ ထိမိေနသည္..။ ခ်ဳိမာ့စိတ္ထဲမွာ မရိုးမရြႏွင့္ ကိုင္ၾကည္႕ခ်င္သည္..။ ေမာင္ေမာင္က လက္မႏွင့္ လက္ညိွဳးၾကားမွာ ႏို႕သီးဖ်ားေလးကို ေခ်ေပးလိုက္ လက္ဝါးျပင္ႏွင့္ ကလိိေပးေနသလို ႏွာေခါင္းႀကီးမွာလည္း ခ်ဳိမာ့ ပါးျပင္ႏွင့္ လည္တိုင္ ဆံစပ္ေလးေတြေပၚမွာ ေသာင္းၾကမ္းေနသည္..။

``အိုး….ကိုေမာင္ သိပ္ကဲတာပဲ….``

``ဘာျဖစ္လို႕လဲ ခ်ဳိမာရဲ႕….မေကာင္းလို႕လား….``

`မသိဘူး….ခ်ဳိမာ ရွက္ပါတယ္… ဘာမွ မေမးပါနဲ႕…``
သတိတရားေဆာင္ၿပီး အေတြ႕ေနာက္ မလိုက္မိေအာင္ ဟန္ေဆာင္ေသာ္ျငားလည္း သာယာမႈက မ်က္နက္ကေလးကို ေမွးမွိတ္သြားေစသည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ဳိလုံးေလးကို ဘရာစီယာအတြင္းမွ အသာမတင္ၿပီး လက္ႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးရာမွ တဖန္ ပါးစပ္ႏွင့္ စို႕ေပးလိုက္သည္..။ ဒီအေတြ႕ကိုေတာ့ ခ်ဳိမာ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပါ..။

``ကိုေမာင္ကလဲ…..ခေလးေလး က်ေနတာပဲ…ဘာလုပ္မွန္း မသိပါဘူး…ယားတယ္..၊ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုေမာင္ရယ္…သူမ်ား မေနတတ္ေတာ့လို႕ပါ..ေနာ္…လို႕…``

ပါးစပ္က ေတာင္းပန္ေနေသာ္လည္း လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေမာင္ေမာင့္ လည္ပင္းကို ဖက္လ်က္ ႏွင့္ ရင္ကေလး ေကာ့ေကာ့တက္ေနပုံမွာ ေမာင္ေမာင့္စိတ္ဆင္ရိုင္းကို ပို၍ အားေပးသလို ျဖစ္ေနသည္..။ ေကာ့တက္ေနေသာ ခ်ဳိမာ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လက္ႏွင့္ လွမ္းအုပ္ကိုင္လိုက္ရာ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးေသာ အျဖစ္မို႕ စိတ္လာ၍ ေဖာင္းထေနေသာ အဖုတ္ကေလးကို ကိုင္ထိထားသျဖင့္ ရွက္သြားသည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခင္မွာပင္ ထ၍ ….

``ေတာ္ၿပီ….ေတာ္ၿပီ…..ကိုေမာင္ ကဲလာၿပီ….အဲဒါေတာ့ မကိုင္ပါနဲ႕…သူမ်ား ေၾကာက္လို႕ပါေနာ္…..``

ဟုေျပာကာ ထြက္ေျပးသြားသည္…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ေနရၿပီးမွ ခုလိုျဖစ္သြားရာ ဆတ္တငံ႕ငံ႕ႀကီးျဖစ္ေနသည္…။ ကိစၥမရွိ…ဒီအဆင့္ထိေအာင္ျမင္လာမွေတာ့ က်န္ေသာအဆင့္သည္ မခဲယဥ္းေတာ့..။

-----------------×---------------------×-------------------------

``ကိုေမာင္ ေတာ္ေတာ့ေနာ္…..ေန႕တိုင္းႀကီး စို႕ေနေတာ့ သူမ်ားႏို႕ေတြ ႀကီးလာၿပီ…၊ ႀကီးတာမွ ႏွစ္ဖက္မွ် ႀကီးတာမႈတ္ဖူူး..၊ ကိုေမာင္စို႕ေနတဲ႕ ဘယ္ဘက္က ပိုႀကီးေနတာ….``

``ဘယ္ႏွရက္မ်ား ရွိေသးလို႕လဲ..ခ်ဳိမာရဲ႕…..``

``၆ ရက္ရွိၿပီေနာ္….ေန႕တုိင္းပဲ..၊ ခု ဘရာစီယာေတြ မေတာ္ေတာ့ဘူး….ကိုေမာင္ ဝယ္ေပး…..``

``ဝယ္ေပးမွာေပါ႕…ကေန႕စို႕ၿပီး ေတာ္ၿပီေနာ္…၊ ဒါေပမယ္႕ ခ်ဳိမာ့ဟာေတာ့ ကိုင္ၾကည္႕မွာေနာ္….``

``ကိုင္ရုံတင္ ကိုင္ေနာ္….``

``စိတ္ခ်ပါ…..``

``သူ႕အလိုခ်ည္း လိုက္ေနရတာပဲ….``

``သိဘူး……ေရာ့ေရာ့….စို႕ေတာ္မူပါ..ရွင့္…``

သူမကိုယ္တိုင္ ကပင္ေမာင္ေမာင္ကို ခ်ဳိလွန္တိုက္ေသာအဆင့္ထိ ေရာက္ရွိေနေပၿပီ…။ ခ်စ္သူႏွင့္ ေတြ႕ရေလတိုင္း မိန္းမေတြ၏ အရွက္တရားသည္ ေပ်ာက္ကြယ္ရေလၿပီ…။ ေမာင္ေမာင္မွာ ႏို႕သီးဖ်ားကို ငုံစို႕လိုက္ ၊ လွ်ာႏွင့္ ကလိေပးလိုက္ႏွင့္ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း တစ္ဖက္ထဲ ႀကီးေနေသာ ႏို႕ႏွင့္ ညီမွ်ေစရန္ ပြတ္ကိုင္တြယ္ေပးရသည္..။
ခ်ဳိမာမွာ မ်က္စိကို မွိတ္၍ ေမာင္ေမာင့္ ဆံပင္ေတြကို ဖြ ၊ ေခါင္းကို ဖက္ကာ ဖီလင္ေတြ ၿငိမ္႕ေနရသည္..။ ႏို႕ကို ေခ်ေနေသာ ေမာင္ေမာင့္လက္မွာ ခ်ဳိမာ၏ အဖုတ္ရွိရာသို႕ လွမ္းေနၿပီ…။ ခ်ဳိမာမွာလည္း ေပါင္ကို မသိမသာ ကားေပးေနသည္..။
ေပါင္ရင္းသားမ်ားကို ပြတ္ၿပီး အဖုတ္ကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးရာ ခ်ဳိမာမွာ ေမာင္ေမာင္၏ ဆံပင္မ်ားကို အားမလိုအားမရႏွင့္ ဆုပ္ေခ် ဆြဲဖြေနသည္..။ ထမီအေပၚမွ ပြတ္ေနရာက ေမာင္ေမာင္က တဆင့္တက္၍ ထမီကို လွန္ကာ တိုက္ရိုက္ ကိုင္တြယ္ေလၿပီ…။
ပထမဆုံးအႀကိမ္ လက္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ ကိုင္ျခင္းျဖစ္သည္…။ ေမာင္ေမာင္ ဖ်ားသြားသည္..။ အေမႊးဆိုလို႕ တစ္ပင္မွ်မရွိေသးေသာ ဟင္းလင္းျပင္ေလး…။
ေဖာင္းေဖာင္းမို႕မို႕ ေစာက္ဖုတ္ကေလး၏ အက္ေၾကာင္းကေလးကို အသာၿဖဲ၍ စမ္းၾကည္႕လိုက္ေသာအခါ အရည္မ်ား စိုရႊဲေနသည္..။ မည္မွ်အထိ စိတ္ပါေနသည္ မသိ..။ အရည္ၾကည္မ်ား ေတာ္ေတာ္ကို စိုေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ အေစ႕ေလးကို မထိတထိ ကလိရင္း လက္ခလယ္ႏွင့္ အက္ေၾကာင္းေလးအတိုင္း ပြတ္ဆြဲေနသည္..။ ပထမဦးဆုံး လက္ခလယ္ႏွင့္ လမ္းေဖာက္ထားမွ…..။
`ဗ်စ္..`` ဟူေသာအသံႏွင့္အတူ ခ်ဳိမာ၏ မ်က္ႏွာ ရႈံ႕ရႈံ႕မဲဲ႕မဲ႕ ျဖစ္သြားသည္..။ သို႕ေသာ္ အံကိုႀကိတ္၍ ေပါင္ကေလးမ်ား ကားေပးလာသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာ တင္းေနေအာင္ ဆြဲထားေသာ ရာဘာျပားကို လက္ႏွင့္ ထိုးေဖာက္သကဲ႕သို႕ ခံစားလိုက္ရသည္..။
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ကေလး ခံစားလိုက္ရသည္႕နည္းတူ သာသာကေလး ေမႊေပးေနသည္..။ ခ်ိဳမာမွာ လိမ္တြန္႕ေနရင္းမွ ေမာင္ေမာင္၏ လက္ဖ်ံကို သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တင္းၾကပ္စြာ ရစ္ပတ္စျပဳလာသည္..။ ေမာင္ေမာင့္လက္ႀကီးမ်ား လြတ္ထြက္သြားမည္႕အလား စိုးရြံ႕ကာေနသည္..။

``အို….ကိုေမာင္ကလဲ ..သိပ္ဆိုးတာပဲ…၊ ေတာ္ေတာ့ေနာ္ ခ်ဳိမာ့အဖုတ္ထဲက ပူလာၿပီ..၊ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္လာၿပီေနာ္…ေနာ္ လို႕….``

``ေၾကာက္တာလား ေကာင္းတာလား မွန္မွန္ေျပာ….ေနာ္….``

``ဘာေတြ ေမးမွန္းလဲမသိဘူး…၊ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုေမာင္ရယ္…ခ်ဳိမာမေနတတ္လြန္းလို႕ပါ.. ေတာင္းပန္ပါတယ္…``

``ဒါျဖင့္ …ကိုေမာင့္လီးကို ကိုင္ေပးေလ….``

``ဟြန္း….သူသိပ္ကဲတာပဲ…၊ ကိုင္ရုံတင္ ကိုင္ေပးမွာေနာ္…ဒီထက္ အဆင့္မတက္နဲ႕….``

ခ်ဳိမာမွာ ေမာင္ေမာင့္လုံခ်ည္ ေပၚမွပင္ ေထာင္မတ္ေနေသာ လိင္တံႀကီးအား သူမ၏ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ေပးလိုက္သည္..။

``ကိုေမာင့္ လီးႀကီးနဲ႕မ်ား ခံလိုက္ရရင္ေတာ့ ..`` ဟူေသာ အေတြးမ်ား ဝင္လာသည္..။

``ကုိေမာင့္ဟာႀကီးက ပူေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္… နဲတာႀကီး….မႈတ္ဘူး…``

``ခ်ဳိမာရယ္ လုံခ်ည္ခၽြတ္ၿပီး ကိုင္ေပးပါလား…၊ ဒါမွ ပိုၿပီးေကာင္းတာ…ကိုေမာင္လဲ ေကာင္းတာပဲ…``

ဟုေျပာေျပာဆိုဆို ေမာင္ေမာင္သည္ သူ၏ လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္..။ ခ်ဳိမာမွာ တုိက္ရိုက္ႀကီးျမင္ေတြ႕ရေတာ့မွ မ်က္လုံးေလးဝုိင္းသြားရသည္..။ နည္းတာႀကီး မဟုတ္ပါ..။ ဒစ္လန္ႀကီးႏွင့္ ထိပ္ဝက အေရမ်ား စို႕ေနေသးသည္..။ ဒစ္ႀကီးမွာ နီတာရဲႀကီးနဲ႕ ျဖစ္သည္..။
ခ်ဳိမာလက္ဖဝါးေလးမွာ အလုပ္ၾကမ္းဆိုလို႕ တစ္ခါမွ မလုပ္ကိုင္ခဲ႕ရ၍ အလြန္ႏူးညံ႕လွသည္..။ အကိုင္ခံရေသာ ေမာင္ေမာင္မွာ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဒစ္ဖ်ားကို ထိလိုက္တိုင္း တြန္႕တြန္႕သြားသည္..။

``ေကာင္းလိုက္တာ ခ်ဳိမာရယ္…ကိုေမာင့္ ဒစ္ကို ယားလာတာပဲ….``

``ဟုတ္တယ္ေနာ္…ခ်ဳိမာလဲ ယားလာတယ္..၊ ဘယ္ေနရာကမွန္း မသိဘူး….``

``ကိုေမာင့္ဟာကို ခ်ဳိမာ့ထဲ သြင္းၾကည္႕ရေအာင္ေနာ္…..``

``မလုပ္ပါနဲ႕ ကိုေမာင္ရယ္…ဒါႀကီးမ်ား သြင္းရင္ ေသလိမ္႕မယ္..၊ ခု လက္ေခ်ာင္းေလးေတာင္မွ သူမ်ား နာလွၿပီ..``

ေမာင္ေမာင္မွာ ပါးစပ္က ေနာ္ေနာ္ႏွင့္ ေခ်ာ့ေနသလို လက္ကလဲ သြက္လွသည္..။ ခဏခ်င္းပင္ ခ်ဳိမာမွာ ေပါင္ကားလ်က္ ထမီကေလးမွာအထက္သို႕ လန္တက္ေနေတာ့သည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ဳိမာ၏ ေပါင္ၾကားထဲသို႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဝင္ထိုင္သည္..။ ခ်ဳိမာမွာ ေနာက္ျပန္ လက္ေထာက္လ်က္ ႏွင့္ပင္..။ ခ်ဳိမာ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း လက္ေတြ႕ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေယာက္်ားလိင္တံႀကီးကို ျမင္ၿပီးကိုင္ၿပီးမွေတာ့ စမ္းေတာ့ ၾကည္႕ခ်င္သည္..။

``ျဖစ္ပါ႕မလား ကိုေမာင္ရယ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာ ဒုကၡေရာက္ေနပါ႕မယ္…``

``ေျဖးေျဖးခ်င္းေတာ့ ျဖစ္လာမွာေပါ႕…စိတ္ရွည္ၿပီး ခ်ဳိမာက သည္းခံေနာ္ ..မေတာ္လို႕ ျပန္လႊတ္လိုက္ရတယ္လို႕ ထုံးစံမွ မရွိတာ..``

ေမာင္ေမာင္မွာ သူ႕လိင္တန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္၍ ခ်ဳိမာ၏ အဖုတ္အက္ေၾကာင္းေလးတေလ်ာက္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးေနသည္..။ ခ်ဳိမာ၏ မ်က္လုံးကေလးမ်ား စင္းလာသလို သူမကိုယ္တိုင္က ေမာင္ေမာင္ဘက္သို႕ ပို၍ အားမလိုအားမရႏွင့္ အံကို ႀကိတ္ကာ ေခါင္းတခါခါႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္..။
ေမာင္ေမာင္မွာ အေပါက္ဝကို ေတြ႕ရေသာ္လည္း မသြင္းေသးပဲ..၊ လီးထိပ္ႏွင့္ပင္ ကလိေပးေနေသးသည္..။ ခ်ဳိမာ၏ အဖုတ္မွာလည္း ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးမ်ား ရႊဲရႊဲစိုေနကာ လီးႀကီးအား ဝင္ပါေတာ့ ဝင္ပါေတာ့ ဟု ေျပာေနဘိအလား ဖိတ္ေခၚေနေလၿပီ..။
ေမာင္ေမာင္မွာ အေပါက္ဝကို တစ္ခ်က္ေတ႕ၿပီး အထက္ေအာက္ေမႊရင္း ဒစ္ဖ်ားျမဳပ္ရုံမွ် သာသာဖိသြင္းလိုက္ရာ ခ်ဳိမာမွာ အေမ႕ ဟု ေယာင္ေအာ္ၿပီး ေမာင္ေမာင့္ ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားသည္..။ ဒါေတာင္မွ ေမာင္ေမာင္က လက္ႏွင့္ အပ်ဳိေမွးကို အရင္ေဖာက္ထားခဲ႕လို႕…သာေပါ႕..။

``နာတယ္…..ကိုေမာင္ရယ္ ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္..ေက်နပ္ပါေတာ့…၊ ခ်ဳိမာေတာ့ ေသြးေတြထြက္လာၿပီ ထင္တာပဲ…``

``ခဏေတာ့ နာမွာေပါ႕ ခ်ဳိမာရဲ႕..ခုေတာင္ ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္ေနၿပီပဲ…၊ ေခါင္းဝင္မွေတာ့ ကိုယ္ဆန္႕ရမွာေပါ႕….``

ေမာင္ေမာင္မွာ အပ်ဳိစစ္စစ္ ပူပူေႏြးေႏြးကေလးအား အခြင့္အေရးရတုန္း လက္လႊတ္မခံခ်င္ေပ..။ ခ်ဳိမာေျပာလည္း ေျပာစရာပင္…။ ေမာင္ေမာင့္ လိင္တံမွာ ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္ေသာ္လည္း ေနာက္တထစ္ သြင္းဖို႕ရန္မွာ တကယ္မလြယ္လွ..။ လုပ္မယ္႕လုပ္ေတာ့ အဆုံးစြန္ထိပဲ ေကာင္းပါတယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ခ်ဳိမာ၏ တင္သားႏွစ္ဖက္အား ကိုင္ကာ အသာေလး ဖိခ်လိုက္ရာ ..``ဗ်စ္ ၿဗိ `` ဟူေသာ အသံႏွင့္အတူ….

``အေမ႕…..နာတယ္….ကိုေမာင္ ေတာ္ၿပီ..ေကာင္းလဲ မေကာင္းဘူး…..``

ဟုေျပာကာ ခ်ဳိမာက ေမာင္ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္သြားသည္..။ အဝတ္အစားမ်ားကို ကပ်ာကယာ ဝတ္ရင္းႏွင့္ ရွစ္ႀကီးခိုးပါရဲ႕ ဟု ပါးစပ္က ေျပာရင္း ေတာင္းပန္ေနေသာ ခ်ဳိမာ့ကို ၾကည္႕၍ ေမာင္ေမာင္ သနားသြားသည္..။ ေနာက္မ်ားမွ တေျဖးေျဖးေခ်ာ့ၿပီး လုပ္ရေသးတာေပါ႕ ဟု ၾကိမ္းရင္း ၿပဳံးစိစိႏွင့္ ၾကည္႕ေနသည္..။ ခ်ဳိမာသည္ ေမာင္ေမာင့္ပါးကို နမ္းကာ ေအာက္သို႕ ဆင္းေျပးေလသည္..။

ထိုညက ေမာင္ေမာင္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္..။ ခ်ဳိမာမွာလဲ အိပ္ယာထဲေရာက္ေလခါမွ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးေသာ အရသာကို စဥ္းစားရင္း တလြန္႕လြန္႕ တလူးလူးျဖစ္ေနသည္..။ ႀကိတ္မွိတ္ခံရင္ေတာ့ ရေကာင္းပါရဲ႕ ဟူေသာ အေတြးႏွင့္အတူ ဖီလင္ေတြ ျပန္ဝင္ေနသည္..။ ခ်ဳိမာက သီးသန္႕ တစ္ခန္းအိပ္ျခင္းျဖစ္သည္..။ ေမာင္ေမာင့္ အိပ္ယာကို မည္သို႕သြားရမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္.။
ျပင္ပေလာက၌ မိုးသက္ေလညွင္းေလး တိုက္ခတ္စ ျပဳေနသည္..။ ရန္ကုန္မိုးသည္ မထင္မွတ္ပဲႏွင့္ ရြာတတ္သည္..။ မိုးသက္ေလေၾကာင့္ ခ်ဳိမာ၏ အခန္းမွ ျပဴတင္းေပါက္အခန္းစီး အျပာေလးသည္ လူးလြန္႕လႈပ္ရွားေနသည္..။ ခ်ဳိမာ့ စိတ္ေတြလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္..။
ည၏ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို မိုးၿခိမ္းသံက ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္..။ ေမာင္ေမာင္၏ ေျခေထာက္ကို တစ္ေယာက္က ကိုင္လႈပ္၍ ႏိႈးေနသည္ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ လန္႕ႏိုးသြားသည္..။

``ဘယ္သူလဲ..ဟင္…``

``ခ်ဳိမာပါ..ကိုေမာင္ရယ္…မိုးေတြ ၿခိမ္းေတာ့ ခ်ဳိမာေၾကာက္လို႕ပါ…``

``ေအာ္…..ခ်ဳိမာ..ရယ္…``

ဟု ၿငီးတြားရင္း ေမာင္ေမာင္ၿပဳံးလိုက္သည္..။ ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္ေစၿပီး ရင္ခြင္ထဲ၌ ခ်ဳိမာကို ဖက္ထားလိုက္သည္..။ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို အသက္ရွဴသံမ်ားက ဖုံးလႊမ္းေနသည္..။ သက္ျပင္းခ်သံ အဝတ္အစားခၽြတ္ေနသံမ်ား လူးလြန္႕လႈပ္ရွားသံမ်ားသာ ထြက္ေပၚေနသည္..။
ေမာင္ေမာင္ႏွင့္ ခ်ဳိမာမွာ အေပၚအက်ႌမ်ား မရွိၾကပဲ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာ အငမ္းမရ ဖက္ရမ္း နမ္းစုတ္ေနၾကသည္..။ ခႏၶာကိုယ္ ႏွစ္ခုမွာ တေျဖးေျဖးႏွင့္ အိပ္ယာထက္သို႕ လဲက်သြားသည္..။
ခ်ဳိမာမွာ ေန႕လည္က အရွိန္ေၾကာင့္လား ၊ ညအေမွာင္ကပဲ သူမအရွက္အေၾကာက္ေတြကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားေစသလားမသိ တုန္႕ျပန္အနမ္းမ်ားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကေလးေပးေနသည္..။ ေျပေလ်ာက်ေနေသာ ထမီကိုပင္ မသိမသာကေလး ခၽြတ္ေပးေနသည္..။ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း လုံခ်ည္ကို ကြင္းလုံးခၽြတ္လိုက္သည္…။
ႏို႕ကေလးမ်ားကို ေခ်မြပြတ္သပ္ေပးေနသလို…ေအာက္မွ ခ်ဳိမာကလည္း လူးလိမ္႕ရင္း အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္လာသည္..။ ၾကာလိုက္တာ ကိုေမာင္ရယ္…ဟု ဖြင့္မေျပာရုံတမယ္ပင္…။ ေမာင္ေမာင့္ျမွဴဆြမႈေတြမွာ ခ်ဳိမာ အတြက္ ရြစိစိ ျဖစ္ေနပါၿပီ…။

``အို႕…..ကိုေမာင္ရယ္…အင့္ ဟင့္အင္း…ကြယ္….``

``ကိုေမာင့္ လီးႀကီးကို ကိုင္ေပးပါအုံးေနာ္…..``

``ဘာလုပ္ဖို႕မ်ား…ကိုင္ေစခ်င္ရတာလဲ..လို႕…``
ခ်ဳိမာ့လက္ကေလးေတြက သိပ္ႏုေတာ့ အကိုင္ခံရတာ ေကာင္းလြန္းလို႕ပါ….``

ခ်ဳိမာသည္ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန ကိုင္ၿပီး အထက္ေအာက္ ဂြင္းတုိက္သကဲ႕သို႕ လုပ္ေပးေနသည္..။ ေနာက္ၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ကာ သူမအေပါက္ဝကို လီးႀကီးႏွင့္ ေတ႕ေပးလိုက္သည္..။ .အို….အေရေတြမွ ရႊဲလို႕ပါလား…..။

``ခ်ဳိမာ…ေပါင္ကို ကားထားၿပီး…ဒူးေထာင္ထားေနာ္….``

``ေျဖးေျဖးေတာ့ လုပ္ပါေနာ္…ကိုေမာင္ ေန႕လည္တုံးက လည္း နာထားတဲ႕ ဒဏ္က ၇ွိေသးတယ္…``

ေမာင္ေမာင္က အေပါက္ဝတြင္ ေတ႕ေနရာမွ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းေပးလိုက္ရာ…ဒစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ဝင္သြားသည္..။ ယခုအခါတြင္ ခ်ဳိမာမွာ ၿငီးျငဴသံ မျပဳေတာ့ေပ…။ ေမာင္ေမာင့္ လက္ေမာင္းသားမ်ားအား သူမလက္ႏွင့္ စုံကိုင္ညွစ္ထားသည္..။ သေဘာမွာ ႀကိတ္မွိတ္ခံေနသည္႕ဟန္ပင္…။
ႏို႕ႏွစ္လုံးအား ကိုင္၍ ေခ်ေပးရင္း ဒစ္ဖ်ားကို အဝင္အထြက္လုပ္ေနသည္..။

``ေမာင္ရယ္…တစ္မ်ဳိးႀကီးပဲ…ဘယ္လို လုပ္ေနတာလဲ….``

``ေျဖးေျဖးေလး သြင္းထားတာ ခ်ဳိမာရဲ႕..၊ ကိုေမာင္ သြင္းလိုက္မယ္ေနာ္…ခ်ဳိမာက ေအာက္ကေန အသာေလး ေကာ့ေပးလိုက္ေနာ္….``

လိင္တံမွာ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေရာက္သည္အထိ ဝင္သြားရာ ခ်ဳိမာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနရင္းမွ တြန္႕သြားသည္..။

``အေမ႕……အိုး..ကၽြတ္ကၽြတ္…..``

``ဘာျဖစ္လို႕လဲ…ဟင္…``

``နာတယ္………ကိုေမာင္..ရယ္….``

``အစေတာ့..နာတာေပါ႕ကြယ္…ေနာက္ေတာ့လဲ ေကာင္းလာမွာေပါ႕….``

စူထြက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအား စုပ္ယူလိုက္သည္..။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လြတ္ထြက္သြားမတတ္ ဖက္ေနရင္း အေပၚမွ ေဆာင့္ခ်က္ကိုလည္း မနားပါ…။ ေမာင္ေမာင္ အားမရခ်င္ေတာ့…။ လီးကို အဆုံးထိသြင္းရင္း ကပ္ထားလိုက္သည္…။ ခ်ဳိမာ မွာ ေမာင္ေမာင္က ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္နမ္းထား၍ အသံထြက္ေအာင္ မေအာ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေမာင္ေမာင့္တစ္ကိုယ္လုံးကို ပိုမို တင္းၾကပ္ေအာင္ ဖက္မိလ်က္သား ျဖစ္ေနသည္..။ နာလို႕လား…ေကာင္းလြန္းလို႕လားဟု ခြဲျခားရ ခက္လွသည္..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုဇြန္ဆိတ္ကေလး ငယ္ငယ္ ေပမယ္႕ ပင္လယ္ကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ ကူးေတာ့မည္ ဟူေသာ အဆင့္သို႕ ေရာက္ၿပီ…။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ခြာၿပီး ခ်ဳိမာကို ေမာင္ေမာင္ အတင္းဖက္ထားလိုက္သည္..။

`` ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ…ကိုေမာင္ရယ္…သူ႕ဟာႀကီးက သူမ်ားအဖုတ္ေလးထဲမွာ ျပည္႕ညွပ္ေနတာပဲ… ရင္ေခါင္းထဲေရာက္သြားတယ္ ေအာက္ေမ႕ရတာပဲ…ကပ္ထားတာကလဲ ပါးစပ္က ေပါက္ထြက္လာပါအုံးမယ္…``

``ေကာင္းလား…ခ်ဳိမာ….``

``ေကာင္းေသးပါဘူး ေနာ္…..သူ႕သနားလို႕ ဥစၥာ…..``

တဟဲဟဲႏွင့္ ရယ္ရင္း ေမာင္ေမာင္ ေဆာင့္ေပးေနၿပီ…။ ပထမအဆင့္ တဝက္ေလာက္သာထုတ္၍ သြင္းခ်ီထုတ္ခ်ီ လုပ္ေပေနသည္..။ လီးႀကီးအား ဒစ္ဖ်ားနားအထိ ေရာက္ေအာင္ထုတ္၍ အဆုံးထိ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းသည္..။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားက လီးႀကီး ထြက္လာတိုင္း စူထြက္လာသကဲ႕သို႕ အဝင္တြင္ လီးနဲ႕အတူ ျပန္ပါသြားသည္..။ တစြပ္စြပ္ အသံေလးမ်ားပင္ ထြက္လာသည္..။ ေမာင္ေမာင္သည္ ခ်ဳိမာ၏ ေပါင္ကို ေထာင္၍ ပုုခုံးေပၚသို႕ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း တင္ကာ တစ္တီတူးေထာင္ ပုံစံႏွင့္ လုပ္ၾကည္႕သည္..။ တစ္ခ်က္…ႏွစ္ခ်က္….။

``အိုး…ဟိုးဟိုး…..ကိုေမာင္ မရဘူး…၊ ဒီပုံက အထဲမွာ ေအာင့္ေအာင့္လာတယ္…၊ ရိုးရိုးပဲ လုပ္ပါ… ခုနပုံကိုေတာင္မွ ႀကိပ္မွိတ္ခံေနရတာ…ကိုေမာင္ရဲ႕..``
မွားသြားသည္..။ ရိုးရိုးေျခဆင္းၿပီးပဲ လုပ္လိုက္သည္..။ ခ်ဳိမာမွာ ေတြ႕ႀကဳံမႈ မရွိေသးေသာေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင့္ခါးကို ဖက္ထားသည္မွ လြဲ၍ ဘာမွ တုန္႕ျပန္မႈ မေပးတတ္….။ ေမာင္ေမာင္က သည္တစ္ခါ ၾကမ္းလိုက္ သာသာေလးေဆာင့္လိုက္ ႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ မ်ားလာသည္..။
ေမာင္ေမာင္ၿပီးခ်င္ၿပီ..။ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ခ်က္မ်ား ဆယ္ခ်က္ခန္႕ ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ မပီမသ ၿငီးသံမ်ားႏွင့္ ခ်ဳိမာ့ တစ္ကိုယ္လုံး က်င္တက္သြားကာ ၿပီးသြားသကဲ႕သို႕ ေမာင္ေမာင္မွာလည္း ၿပီးသြားသည္..။

``ဘယ္လိုေနလည္း….ဟင္….``

``သိပ္ေကာင္းတာပဲ….ကိုေမာင္ရယ္….``

အသံညွင္းညွင္းေလးႏွင့္ ေမာင္ေမာင့္နား နားကပ္ေျပာလိုက္သည္..။ ျပင္ပေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး မိုးစက္က်သံမ်ားႏွင့္ လႊမ္းမိုးေနသလို ေမာင္ေမာင္နား၌ သိပ္ေကာင္းတာပဲ ဟူေသာ ခ်ဳိမာ့ တုံ႕ျပန္သံေလးကသာ စိုးမိုးေနသည္..။

ပီးပါျပီ
CRD-